Bazylia eugenolowa to gatunek rośliny jednorocznej należący do rodziny jasnotowatych. Występuje w stanie dzikim w tropikalnej części Azji i Afryki. Uprawiana w wielu krajach, także w Polsce. Wymaga gleby żyznej, ciepłej, starannie uprawionej. Stanowisko powinno być słoneczne, osłonięte od wiatru. Aby roślina się rozkrzewiała należy uszczykiwać wierzchołki pędów.

Łodyga Wzniesiona, rozgałęziona. Liście jajowate, jasnozielone, błyszczące. Kwiaty drobne, białe, w kątach liści w nibyokółkach na wierzchołkach łodyg. Kwitnie pod koniec lipca lub na początku sierpnia.

Roślina ma gorzkawy smak i silny korzenny aromat, przypominający zapach goździków i ziela angielskiego.

Sztuka kulinarna: roślina przyprawowa
Często stosowana do przetworów z warzyw (pomidorów, ogórków, papryki, cukinii).
Doskonale sprawdza się jako przyprawa do jabłek lub gruszek, w produkcji różnego rodzaju dżemów, konfitur, marmolad, soków i galaretek.

Roślina kosmetyczna.
Dawniej bazylia była stosowana do odświeżających kąpieli.

Roślina lecznicza:
Surowiec zielarski: surowcem zielarskim jest ziele. Zawiera garbniki, saponiny, olejek eteryczny.
Działanie: Dawniej stosowana jako lek regulujący trawienie, pobudzający wydzielanie soku żołądkowego, w schorzeniach wątroby i woreczka żółciowego, a także do płukania w stanach zapalnych jamy ustnej. Obecnie jako lek rozkurczowy i żołądkowy.
Zbiór i suszenie: Zbiera się na początku kwitnienia roślin. Ściętej rośliny nie należy gnieść ani zostawiać na słońcu. Suszyć po rozłożeniu cienką warstwą w temperaturze 35 stopni.