Cząber ogrodowy – gatunek rośliny z rodziny jasnotowatych Inna nazwa: satureja. Rośnie dziko w południowo-wschodniej Europie oraz w Turcji. Jest uprawiany w wielu rejonach świata.

Jednoroczna roślina o wysokości do 25 cm. Liście wąskołopatkowate lub wąsko-lancetowate i całobrzegie. Kwiaty liliowe, różowe lub białe, kielich 5-ząbkowy, 1 słupek i 4 pręciki.
Owoce owocem jest rozpadająca się na 4 rozłupki rozłupnia. Wysiew od maja do gruntu. Nasiona należy przykryć tylko cienką warstwą ziemi, gdyż potrzebują dużej ilości światła do kiełkowania. Należy podlewać tylko przy bardzo wysokich temperaturach, ponieważ bardzo dobrze znosi susze. Zaleca się uprawę cząbru w sąsiedztwie fasoli, gdyż odstrasza od niej mszyce.

Sztuka kulinarna: Cząber jest świetną przyprawą do ziemniaków, zup i fasoli. Dzięki wysokiej zawartości olejków eterycznych polepsza trawienie.

Roślina produkuje najwięcej olejków eterycznych krótko przed kwitnieniem i w trakcie kwitnienia. Cząber świetnie nadaje się do suszenia. Wysuszone rośliny najlepiej przechowywać w szczelnie zamkniętych słoikach.

Roślina lecznicza:
Surowiec: ziele Herba Saturejae. Zawiera 0,8-1,5% olejku lotnego, złożonego z karwakrolu i cymenu oraz garbniki, żywice i śluzy.
Działanie: Powstrzymuje nadmierną fermentacje i wzdęcia, pobudza trawienie, działa słabo moczopędnie i przeciwrobaczo.
Zbiór i suszenie: całą część nadziemną, bądź tylko same wierzchołki pędów ścina się w okresie kwitnienia. Suszy się je w pęczkach zawieszonych na sznurze lub rozłożone cienką warstwą na siatkach, w temperaturze otoczenia. Można również suszyć w suszarni w temperaturze do 40 °C.